Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

frequented by

  • 1 celeber

    cĕlĕber, ēbris, ēbre, adj. ( masc. celebris, Auct. Her. 2, 4, 7; Tac. A. 2, 88 fin.; 13, 47; 14, 19; Curt. 5, 1, 18; Gell. 17, 21, 10; comp. very rare, but sup. freq.) [perh. Sanscr. çru-, audire; Gr. kleos; v. Corss. Beitr. p. 368], that which contains a multitude, numerous; hence,
    I.
    Where there is a multitude, or where a multitude comes together; of places, much frequented or resorted to, populous, abounding in, rich in (syn.: plenus, frequens; opp. desertus): celeber poluandros, Gloss. Vet.:

    in locis illa fortuita: culti an inculti, celebres an deserti, etc.,

    Cic. Part. Or. 10, 36; id. Sest. 67, 140; id. Verr. 2, 2, 65, § 159; id. Mil. 24, 66; Auct. Her. 2, 4, 7:

    loco celebri an secreto,

    Quint. 11, 1, 47:

    in foro celeberrimo, tantā frequentiā,

    most frequented, Cic. Verr. 2, 3, 58, § 133;

    but: celeberrimo fori,

    at the time when the Forum was most frequented, Tac. A. 4, 67 fin.:

    via,

    Cato, R. R. 1, 3:

    portus celeberrimus atque plenissimus navium,

    Cic. Imp. Pomp. 12, 33:

    celeberrimo virorum mulierumque conventu,

    id. Verr. 2, 4, 48, § 107; id. Phil. 14, 6, 16; cf. id. Pis. 15, 34:

    celebri urbe et copiosā,

    id. Arch. 3, 4:

    celeberrimo loco (urbis) elatus,

    Nep. Dion, 10, 3; cf. Plin. Ep. 2, 7, 7; 8, 6, 14:

    pars oppidi,

    Suet. Aug. 1:

    oraculum,

    Cic. Div. 1, 19, 37:

    convivium,

    Tac. A. 14, 48; id. H. 1, 81:

    celeberrima fontibus Ide,

    Ov. M. 2, 218:

    celeberrimus ilice lucus,

    id. Am. 3, 5, 3.—
    II.
    Meton.
    A.
    That is celebrated, honored by a great assembly, procession, train, etc.; renowned, distinguished, celebrated, famous (syn.: clarus, notus, nobilis; in prose and poetry, partic. since the Aug. per.).
    (α).
    With abl.:

    gentis Aquitanae celeber Messala triumphis,

    Tib. 2, 1, 33:

    dies omni caerimoniarum genere,

    Liv. 25, 12, 15; cf.

    ludi,

    Suet. Aug. 44:

    Tiresias famā,

    Ov. M. 3, 339:

    Daedalus ingenio artis,

    id. ib. 8, 159:

    vir arte grammaticā,

    Plin. 24, 17, 102, § 167:

    quisque ingenio,

    Tac. Agr. 1:

    tribunus plebis opibus, gratiā, etc.,

    Vell. 2, 18, 2:

    pons Mulvius nocturnis illecebris,

    Tac. A. 13, 47.—
    (β).
    Absol.:

    dies celeberrimi laetissimique,

    most solemn, festive, Cic. Lael. 3, 12:

    res totā Siciliā celeberrima atque notissima,

    id. Verr. 2, 3, 25, § 61: celebre per Hispaniam responsum, Liv. 21, 19, 8: fama inter barbaros id. 27, 33, 1:

    nomen ad posteros,

    id. 1, 3, 8:

    viri,

    id. 26, 27, 16:

    duces,

    Vell. 2, 17, 2:

    Arminius,

    Tac. A. 2, 88:

    Diana,

    Hor. C. 2, 12, 20:

    dea,

    Ov. M. 1, 747; cf. id. ib. 5, 412:

    templa,

    Quint. 1, 4, 16: Aper et Secundus, celeberrima tum ingema fori nostri. Tac. Or. 2. —
    (γ).
    With in:

    celeberrimus fuit in hoc genere Sosus,

    Plin. 36, 25, 60, § 184.—
    B.
    Often repeated, numerous, frequent (very rare): celebri gradu, with double quick step, Att. ap. Non. p. 89, 25 (Trag. Rel. v. 25 Rib.):

    verba celeberrima,

    often repeated, Ov. A. A. 2, 705:

    vox,

    id. P. 1, 9, 25:

    lapis celeber trans maria et quondam in Campania,

    Plin. 34, 1, 2, § 2:

    nomina in annalibus,

    Gell. 7 (6), 7, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > celeber

  • 2 celeber

        celeber (masc. celebris, Her., Ta., Cu.), bris, bre, adj. with sup.    [1 CEL-], frequented, much visited, thronged, crowded, populous, abounding: forum: in celeberrimo urbis loco: nemo audierat tam celebri loco: celeberrimo virorum conventu: gratulatio, i. e. of a great multitude: mergis undae, O.: celeberrima fontibus Ide, O.—Honored, renowned, distinguished, celebrated, famous: dies omni caerimoniarum genere, L.: Daedalus ingenio artis, O.: quisque ingenio, Ta.: dies celeberrimi, most solemn: res totā Siciliā celeberrima: nomen ad posteros, L.: Diana, H.—Numerous, frequent: verba celeberrima, often repeated, O.
    * * *
    celebris -e, celebrior -or -us, celeberrimus -a -um ADJ
    famous, celebrated, renowned; honored, distinguished; famed; notorious; oft repeated, frequent; busy, crowded, much used/frequented, populous; festive

    Latin-English dictionary > celeber

  • 3 celebrātus

        celebrātus adj. with comp. and sup.    [P. of celebro], frequented, thronged, much visited: forum, S. — Customary, usual, frequent: alqd in Graeco sermone.—Trite, familiar, notorious: res celebratissimae omnium sermone: caedes omnium sermone celebrata. — Solemn, festive, brilliant: dies, S.: supplicatio celebratior, L.—Famous, renowned: dux factis fortibus, L.: Nomine quam pretio celebratior ara, O.
    * * *
    celebrata, celebratum ADJ
    crowded, much frequented, festive; current, popular; celebrated/distinguished

    Latin-English dictionary > celebrātus

  • 4 frequēns

        frequēns entis, adj. with comp. and sup.    [FARC-].—Of persons, often, regular, constant, repeated, assiduous: Cum illis unā aderat frequens, T.: erat Romae frequens, much at Rome: Platonis auditor, assiduous: ad signa esse, L.: te audivi: filium frequentiorem prope cum illis quam secum cernebat, L.—Of things, repeated, often, frequent, common, usual: pocula: iambus: familiaritas, N.: frequentior fama, L.: rarus ferri, frequens fustium usus, Ta.— In great numbers, full, crowded, numerous: cives atque socii: frequentior legatio, L.: senatus, S.: senatus frequentior: frequentissimo senatu: frequentes venerunt, Cs.: huc quam frequentissimi conveniunt, Cs.: frequens redemptor cum famulis, i. e. with a throng of attendants, H.: telis frequentibus instare, V.—Of places, filled, full, crowded, populous, much frequented, well stocked: frequentissimum theatrum: nulla (praefectura) totā Italiā frequentior: Numidia, S.: emporium, L.: ludi, H.: tectis urbs, L.: herbis campus, V.: utra pars frequentior vicis esset, L.
    * * *
    frequentis (gen.), frequentior -or -us, frequentissimus -a -um ADJ
    crowded; numerous, full, frequented, populous; repeated, frequent, constant

    Latin-English dictionary > frequēns

  • 5 frequens

    frĕquens, entis, adj. [root phrak-, phrassô, to enclose, make close; Lat. farcio, fartilis, etc.; cf. Germ. Berg, Burg], that takes place repeatedly, often, or frequently, often, frequent (class.; syn.: celeber, creber).
    I.
    Lit.
    A.
    Of persons, that is often at a place, or that often does a thing, regular, constant, repeated (syn.:

    assiduus, creber, multus): erat ille Romae frequens, in foro et in ore omnium cottidie versabatur,

    Cic. Rosc. Am. 6, 16:

    quibuscum si frequentes sunt,

    id. Off. 2, 13, 46; cf. Ter. Ad. 1, 1, 80.— Comp.:

    quod filium frequentiorem prope cum illis quam secum cernebat,

    Liv. 39, 53, 11:

    Demosthenes frequens fuit Platonis auditor,

    an assiduous hearer, Cic. Or. 4, 45:

    nos autem in hoc genere (orationis) frequentes,

    id. ib. 50, 167:

    sed in utroque frequentiores sunt poëtae,

    id. ib. 60, 202; cf.

    spectator,

    Quint. 10, 5, 19:

    conviva,

    Mart. 9, 98, 10:

    frequentem ad signa esse,

    Liv. 3, 24, 5:

    adesse senatui,

    Tac. A. 4, 55; so with dat.:

    contionibus,

    id. H. 4, 69 fin.:

    secretis,

    id. A. 4, 3:

    in ore frequens posteritatis eris,

    Ov. P. 2, 6, 34:

    frequens te audivi atque affui,

    Cic. de Or. 1, 57, 243.— Poet. with inf.:

    hic hominum casus lenire et demere fatis Jura frequens,

    Stat. Th. 7, 706.—
    B.
    Of inanim. and abstr. things, repeated, often, frequent, common, usual:

    mihi frequentem operam dedistis,

    Plaut. Cist. 1, 1, 7:

    (senectus) caret epulis exstructisque mensis et frequentibus poculis,

    Cic. de Sen. 13, 44:

    frequentiores (lactucae) in cibo,

    Plin. 20, 7, 26, § 68:

    frequentes litterae,

    Suet. Tib. 11:

    edicta,

    id. Ner. 41:

    iambus et trochaeus frequens,

    Cic. de Or. 3, 47, 182; cf.:

    (verbum igitur) cum apud alios sit etiam frequens, apud alios numquam reperiatur,

    Quint. 1, 5, 39:

    opera (= assidua),

    Plaut. Cist. 1, 1, 7; cf. Varr. L. L. 7, § 99: frequentiora latrocinia, Asin. Poll. ap. Cic. Fam. 10, 31, 1:

    familiaritas,

    Nep. Att. 19 fin.:

    honores,

    id. Phoc. 1:

    comparationis usus,

    Quint. 8, 6, 14:

    frequentior usus anulorum,

    Plin. 33, 1, 6, § 17; cf.:

    nec fuit alia gemma apud antiquos usu frequentior,

    id. 37, 7, 31, § 106:

    frequentior fama,

    Liv. 2, 32, 3: sententia, held or adopted by many, Plin. Ep. 2, 11, 6:

    frequens apud Graecos adagium,

    Gell. 1, 8, 4; cf. Quint. 8, 6, 37:

    id frequentius est, quam ut exemplis confirmandum sit,

    id. 4, 1, 75; 9, 2, 53:

    esse videatur, jam nimis frequens, octonarium incohat,

    id. 9, 4, 73.— With a subject-clause:

    erat adhuc frequens senatoribus, si quid, etc....loco sententiae promere, = usitatum,

    Tac. A. 2, 33:

    parere ergo exceptionem rei judicatae, frequens est,

    Dig. 44, 2, 6.
    II.
    Transf., of a multitude, assembled in great numbers, full, crowded, numerous:

    videt multos equites Romanos, frequentes praeterea cives atque socios,

    Cic. Verr. 1, 3, 7:

    refert etiam, qui audiant, frequentes an pauci an singuli,

    id. de Or. 3, 55, 211:

    major frequentiorque legatio,

    Liv. 5, 5, 10:

    senatus fuit frequentior quam, etc.... frequentes fuimus, omnino ad ducentos,

    Cic. Q. Fr. 2, 1, 1:

    senatus frequens convenit,

    id. Fam. 10, 12, 3; cf.:

    senatus frequens vocatu Drusi in curiam venit,

    id. de Or. 3, 1, 2; Plaut. Mil. 2, 6, 111; cf.

    also: frequentissimo senatu,

    Cic. Phil. 2, 38, 99:

    ad frequentiores consultatio dilata,

    Liv. 35, 7, 1:

    legem populi frequentis suffragiis abrogare,

    Cic. Brut. 62, 222:

    mane Germani frequentes ad eum in castra venerunt,

    in great numbers, Caes. B. G. 4, 13, 4; cf.:

    eodem conveniunt undique frequentes,

    id. ib. 7, 63, 6; id. B. C. 1, 13, 1:

    frequenti consessu,

    Suet. Aug. 44:

    convivio frequenti,

    id. Caes. 31; id. Tib. 61:

    frequenti auditorio,

    id. Claud. 41:

    equites Romani, qui frequentissimi in gradibus Concordiae steterunt,

    Cic. Phil. 7, 8, 21:

    huc postero die quam frequentissimi conveniunt,

    Caes. B. G. 4, 11, 5:

    frequens ibi hic piscis,

    Plin. 9, 59, 85, § 180: huc frequens Caementa demittit redemptor Cum famulis ( poet. for famulis frequentibus), Hor. C. 3, 1, 34.—
    B.
    Of places filled with a multitude, filled, full, crowded, populous, much frequented, well stocked (syn.: plenus, abundans).— Constr. absol., with abl., and in Tac. also [p. 780] with gen.
    (α).
    Absol.:

    frequentissimum theatrum,

    Cic. Div. 1, 28 fin.:

    sic ut nulla (praefectura) tota Italia frequentior dici possit,

    more populous, id. Planc. 8, 21:

    ei processit, ut est frequens municipium magna multitudo,

    id. Phil. 2, 41, 106:

    Numidia,

    Sall. J. 78 fin.:

    celebre et frequens emporium,

    much frequented, Liv. 38, 18, 11:

    via,

    Ov. A. A. 1, 585; cf.

    compita,

    Hor. S. 2, 3, 26:

    ludi,

    id. Carm. Sec. 22; cf.

    pompa,

    Ov. A. A. 1, 147.—
    (β).
    With abl. (since the Aug. per.):

    cum situm moeniaque et frequentem tectis urbem vidissent,

    Liv. 1, 9, 9:

    loca aedificiis,

    id. 31, 23, 5:

    Aegyptus multis (urbibus),

    Plin. 5, 9, 11, § 60:

    terra colubris,

    Ov. M. 4, 620:

    Sinuessa niveis columbis,

    id. ib. 15, 715:

    silva trabibus,

    id. ib. 8, 328; cf.:

    locus piceis ilicibusque,

    id. H. 16, 54:

    nemus agrestium pavonum multitudine frequens,

    Curt. 9, 2, 13:

    Nilus feris et beluis,

    Plin. 5, 9, 10, § 53:

    amnis vorticibus,

    Ov. M. 9, 106:

    vivarium piscibus,

    Col. 8, 16, 4:

    pharetra telis Lernaeis,

    Sen. Herc. Fur. 1233.— Comp.:

    utra pars frequentior vicis esset,

    Liv. 35, 11, 5.—
    * (γ).
    With gen.:

    quod talis silvae frequens fecundusque erat (mons),

    Tac. A. 4, 65.—Hence, adv.: frĕ-quenter.
    1.
    (Acc. to I.) Often, frequently (not freq. till after the Aug. per.):

    ut frequenter et assidue consequamur artis rationem studio et exercitatione,

    Auct. Her. 4, 56, 69:

    ad aliquem frequenter ventitare,

    Cic. Rep. 1, 9 (Moser, frequentes); cf.:

    gratior (erat) Alexandro frequenter in officinam ventitanti,

    Plin. 35, 10, 36, § 85:

    praecipue quidem apud Ciceronem, frequenter tamen apud Asinium,

    Quint. 1, 8, 11:

    frequenter in his etiam conjecturae locus est, nonnumquam tractatur aliqua finitio: aliquando etiam legales possunt incidere tractatus,

    id. 3, 8, 4:

    habet usum talis allegoriae frequenter oratio, sed raro totius,

    id. 8, 6, 47:

    continuo aut certe nimium frequenter,

    id. 9, 1, 11;

    opp. semper,

    id. 12, 1, 3; v. infra.— Comp.:

    quod et M. Cicero scripto ad Brutum libro frequentius testatur,

    Quint. 1, 10, 4:

    haec ad conjecturam frequentius pertinent, sed interim ad jus quoque,

    id. 5, 10, 38:

    ne plebs frumentationum causa frequentius a negotiis avocaretur,

    Suet. Aug. 40:

    non alias missi cecidere frequentius ignes,

    Ov. F. 3, 287.— Sup.:

    translatione frequentissime sermo omnis utitur,

    Cic. Or. 24, 81:

    non semper, etiamsi frequentissime, tuenda veritas erit,

    Quint. 2, 17, 36; Suet. Aug. 43.—
    2.
    (Acc. to II.) Numerously, in great numbers, by many (very rare):

    huic frequenter interceditur,

    Cic. Att. 1, 19, 5:

    Romam inde frequenter migratum est,

    Liv. 1, 11, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > frequens

  • 6 bacchor

        bacchor ātus, ārī, dep.    [Bacchus], to celebrate the festival of Bacchus, rave like Bacchae, revel: quanta in voluptate, exult: in vestrā caede: non sanius Edonis, H.: per urbem, roams in frenzy, V.: Fama per urbem, runs wild, V.—With acc: Grande carmen, Iu.; cf. Euhoe bacchantes, raising the cry of Bacchus, Ct.—Poet.: virginibus bacchata (iuga), i. e. frequented by the revels, V.: Bacchatam iugis Naxon legimus, i. e. with vine-clad hills, V.: bacchante vento, holding revelry, H.— Of extravagance in language: furere et bacchari.
    * * *
    bacchari, bacchatus sum V DEP
    celebrate rites of Bacchus; revel/rave/riot; run wild; be frenzied/raving mad

    Latin-English dictionary > bacchor

  • 7 regiō

        regiō ōnis, f    [REG-], a direction, line: de rectā regione deflectere, from the direct path: ab planitie rectā regione abesse, in a straight line, Cs.: non rectā regione iter instituit, sed ad laevam flexit, L.: notā excedo regione viarum, i. e. the frequented streets, V.: Nec sidus regione viae fefellit, direction, V.: superare regionem castrorum, line, Cs.: haec eadem est nostrae rationis regio et via, I follow the same direction and path.—In the phrase, e regione, in a straight line, directly: e regione moveri: ferri, petere.— In the opposite direction, over against, exactly opposite: (luna) cum est e regione solis: e regione turris: e regione castris castra ponere, Cs.— A line of sight, visual line, boundary-line, boundary, limit: quae regione orbem terrarum definiunt: caeli regionibus terminare: si res eae orbis terrae regionibus definiuntur.—Esp., in augury: nempe eo (lituo) Romulus regiones direxit, drew (in the air): lituus quo regiones vineae terminavit.—Fig.: quibus regionibus vitae spatium circumscriptum est: vix facile sese regionibus offici continere.—Of the sky, a quarter, region: regio (lunae mutatur), quae tum est aquilonia tum australis: Atque eadem regio Vesper et Ortus erit, O.: Vespertina, H.: caeli serena, V.: occidentis, L.— A region, neighborhood, quarter, situation: eam esse naturam et regionem provinciae tuae, ut, etc., i. e. the geographical situation: agri fertilissima, Cs.: regione castrorum, in the vicinity of the camp, L.: deserta siti regio, V.: acie regione instructā non apertissimā, N.: Quor in his te conspicor regionibus? T.— A portion of country, territory, province, district, region: regio, quae ad Aduaticos adiacet, Cs.: regio, quae mari cincta esset: Pedana, H.: Cantium, quae regio est maritima omnis, Cs.: terrae maximae regiones inhabitabiles: in quattuor regiones dividi Macedoniam, L.: ut quam latissimas regiones praesidiis teneret, Cs.— A district with its people, country, nation: aspera et fidelis et fautrix suorum: quae regio si fida Samnitibus esset, L.—Fig., a province, department, sphere: ‘benedicere’ non habet definitam aliquam regionem, has no determinate province.
    * * *
    area, region; neighborhood; district, country; direction

    Latin-English dictionary > regiō

  • 8 trītus

        trītus adj. with comp.    [P. of tero], oft-trodden, beaten, frequented, common, worn: iter in Graeciam: Appia trita rotis, O.—Fig., practised, expert: aures.—Of language, much used, familiar, common, commonplace, trite: quid in Graeco sermone tam tritum est, quam, etc.: sermone proverbium: verbum tritius.
    * * *
    trita, tritum ADJ
    well-trodden, wellworn, worn; common; familiar

    Latin-English dictionary > trītus

  • 9 trivium

        trivium ī, n    [ter+via], a place where three roads meet, fork, cross-road: ut ventum est in trivium.— A frequented place, public square, public street, highway: in triviis aut in compitis: Nocturnisque Hecate triviis ululata per urbīs, V.: Occurram in triviis, H.—Prov.: adripere maledictum ex trivio, i. e. from the mob.
    * * *
    I
    trivium, first group of seven liberal arts (grammar/rhetoric/logic)
    II
    place where three roads meet; "the gutter", breeding place of course manners

    Latin-English dictionary > trivium

  • 10 Vēlābrum

        Vēlābrum ī, n    a street of Rome on the Aventine Mount, frequented by dealers in oil and cheese, H.—Plur. (poet.), O.

    Latin-English dictionary > Vēlābrum

  • 11 celebris

    celebris, celebre ADJ
    famous, celebrated, renowned; honored, distinguished; famed; notorious; oft repeated, frequent; busy, crowded, much used/frequented, populous; festive

    Latin-English dictionary > celebris

  • 12 celebrus

    abounding in, rich in, much frequented, respected.

    Latin-English dictionary of medieval > celebrus

  • 13 Anticyra

    Antĭcyra, ae, f., = Antikirra, Dicaearch. and Strabo; Antikurra, Eustath.; and Antikura, which the Romans followed.
    I.
    A town in Phocis, on a peninsula (which Pliny and Gellius erroneously call an island), on a bay of the Corinthian Gulf, now Aspra Spitia, famous for hellebore; hence much frequented by hypochondriacs, Ov. P. 4, 3, 54; Liv. 26, 26; 28, 8; 30, 18; 32, 18; Plin. 22, 25, 64, § 133; 25, 5, 21, § 52.—
    II.
    A town on the Sinus Maliacus, also noted for hellebore, but less famous than the foregoing; cf. Hor. S. 2, 3, 83; 2, 3, 166; Gell. 17, 15.—
    III.
    A town of Locris, at the entrance of the Corinthian Gulf, often confounded with the Anticyra in Phocis, Liv. 26, 26 (Hor., A. P. 300, speaks as if all three places produced hellebore: tribus Anticyris Caput insanabile; and the plur. Anticyrae, in Pers. 4, 16, may be used in the same way, or the form may be here a mere poetic exaggeration; v. Gildersleeve ad h. l.).

    Lewis & Short latin dictionary > Anticyra

  • 14 calco

    calco, āvi, ātum, 1, v. a. [1. calx], to tread something or upon something, to tread under foot.
    I.
    In gen.
    A.
    Lit. (very freq.; mostly poet. or in post-Aug. prose;

    not in Cic.)' astructos morientum acervos,

    Ov. M. 5, 88; 12, 391:

    calcata vipera,

    trodden upon, id. ib. 10, 23; 12, 391;

    13, 804: alius manum aeger, ut pede ac vestigio Caesaris calcaretur, orabat,

    Tac. H. 4, 81:

    cineres ossaque legionum,

    id. ib. 5, 17:

    calcata lacinia togae,

    Suet. Calig. 35: uvam, [p. 268] to tread grapes, Cato, R. R. 112 fin.; Varr. R. R. 1, 54, 2; Ov. M. 2, 29; id. F. 4, 897; Col. 6, 15, 1.— To stamp, beat:

    in mortario,

    Apic. 2, 3:

    solum ferratis vectibus,

    Plin. 36, 23, 52, § 173.—
    B.
    Trop.
    1.
    To tread down, to oppress, trample upon (the figure is taken from a victorious warrior who tramples upon his prostrate opponents):

    amorem,

    Ov. Am. 3, 11, 5; cf.

    hostem,

    Juv. 10, 86:

    gentem,

    Just. 12, 16, 11:

    libertas nostra in foro obteritur et calcatur,

    Liv. 34, 2, 2:

    calcatum jus,

    Claud. in Eutr. 2, 125.—
    2.
    To scorn, contemn, spurn, despise, abuse:

    insultetque rogis, calcet et ossa mea,

    Prop. 2, 8, 20:

    aliquid quasi fastidiendo calcare,

    Quint. 5, 13, 22:

    calcatum foedus,

    Stat. Th. 3, 208.—
    II.
    Esp.
    A.
    Of objects in space, to tread, pass over: calcanda semel via leti, * Hor. C. 1, 28, 16; Petr. 118, 5:

    scopulos, litora,

    Ov. H. 2, 121:

    durum aequor,

    the frozen sea, id. Tr. 3, 10, 39:

    campum,

    Claud. VI. Cons Hon. 515:

    calcatos lucos Jovi,

    frequented by, Sil. 3, 675.—
    B.
    Of the cock, to tread, Col. 8, 5, 24.—
    C.
    In gen., to press close together, to press in:

    oleas in orculam calcato,

    Cato, R. R. 117 fin.:

    tomentum in culcita,

    Varr. L. L. 5, § 167 Müll.; Cato, R. R. 52, 1; 28, 2; Pall. Jan. 20; Plin. 36, 23, 52, § 173; Verg. G. 2, 244.

    Lewis & Short latin dictionary > calco

  • 15 caleo

    călĕo, ui, 2, v. n. ( part. fut. act. călĭtūrus, Ov. M. 13, 590: caleor = caleo, Caper. ap. Prisc. p. 797 P.; prob. only in reference to the impers. caletur, Plaut. Capt. 1, 1, 12; id. Truc. 1, 1, 46) [etym. dub.; cf. Gr. skellô, sklêros], to be warm or hot, to glow (object.; opp. frigere, to be cold; while aestuare, to feel, experience warmth; opp. algere, to feel cold; cf. Doed. Syn. III. p. 89).
    I.
    Lit.: calet aqua;

    eamus hinc intro ut laves,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 73:

    sentiri hoc putat, ut calere ignem,

    Cic. Fin. 1, 9, 30:

    os calet tibi,

    Plaut. Rud. 5, 2, 39:

    sole calente,

    Tib. 1, 5, 22:

    terrae alio sole calentes,

    Hor. C. 2, 16, 18:

    calens favilla,

    id. ib. 2, 6, 22:

    ture calent arae,

    Verg. A. 1, 417:

    calentibus aris,

    Ov. M. 12, 152:

    calituras ignibus aras,

    id. ib. 13, 590:

    guttae calentes,

    id. ib. 7, 283:

    epulae,

    id. ib. 8, 671:

    sulphur,

    id. ib. 14, 86.— Poet. sometimes for aestuare, subject., to feel warm:

    ut fortunati sunt fabri ferrarii, Qui aput carbones adsident! semper calent,

    Plaut. Rud. 2, 6, 47:

    febre,

    Juv. 10, 218:

    rabie,

    Val. Fl. 3, 216; cf.: caluit et hodie Faustina, Aur. ap. Front. Ep. ad M. Caes. 5, 11.—
    II.
    Trop.
    A.
    To glow in mind, to be roused, warmed, inflamed [p. 269] (class.;

    in prose less freq. than ardere): (leones) permixtā caede calentes,

    inflamed by indiscriminate slaughter, Lucr. 5, 1312; cf. id. 3, 643; Hirt. ap. Cic. Att. 15, 6, 2:

    admirando, irridendo calebat,

    Cic. Brut. 66, 234:

    in re frigidissimā cales, in ferventissimā cales,

    Auct. Her. 4, 15, 21:

    animis jam calentibus,

    Quint. 4, 1, 59:

    Romani calentes adhuc ab recenti pugnā proelium ineunt,

    Liv. 25, 39, 9:

    at ille utendum animis dum spe calerent ratus,

    are animated, Curt. 4, 1, 29:

    feminā calere,

    to become enamored of, Hor. C. 4, 11, 33; cf.:

    Lycidan quo calet juventus,

    id. ib. 1, 4, 19:

    puellā,

    Ov. Am. 3, 6, 83:

    amore,

    id. A. A. 3, 571; Mart. 7, 32, 12:

    igne,

    id. 5, 55, 3:

    desiderio Conjugis abrepti,

    to be inflamed with desire, Ov. M. 7, 731; also, to be troubled, perplexed: haec velim explices;

    etsi te ipsum istic jam calere puto,

    Cic. Att. 7, 20, 2; Cael. ap. id. Fam. 8, 6, 51: alio mentis morbo, to labor under (the figure derived from fever, v. supra), Hor. S. 2, 3, 80;

    and so of the passion for scribbling: mutavit mentem populus levis et calet uno Scribendi studio,

    now the rage for writing and versifying is the general disease of our people, id. Ep. 2, 1, 108:

    narratur et prisci Catonis Saepe mero caluisse virtus,

    id. C. 3, 21, 12; Stat. Th. 5, 263.—
    (β).
    With inf.:

    tubas audire,

    Stat. Th. 4, 261; Claud. Nupt. Hon. 10, 287; id. Ep. 1, 29.—
    (γ).
    With ad:

    ad nova lucra,

    Prop. 4 (5), 3, 62.—
    B.
    Of abstract things, to be carried on warmly, to be urged on zealously:

    illud crimen de nummis caluit re recenti, nunc in causā refrixit,

    Cic. Planc. 23, 55:

    judicia calent, i. e. magnā diligentiā et ardore exercentur,

    id. Att. 4, 16, 3:

    calebant nundinae,

    id. Phil. 5, 4, 11:

    posteaquam satis calere res Rubrio visa est,

    i. e. seemed sufficiently ripe for execution, id. Verr. 2, 1, 26, § 66:

    Veneris bella calent,

    rage, Tib. 1, 10, 53:

    et mixtus lacrimis caluit dolor,

    Stat. Th. 3, 383.—
    C.
    To be yet warm, new, or fresh (the figure taken from food):

    at enim nihil est, nisi, dum calet, hic agitur,

    Plaut. Poen. 4, 2, 92: illi rumores de comitiis caluerunt, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 2.—
    D.
    (Effectus pro causā.) Of a place, to be eagerly sought, to be frequented (rare):

    ungularum pulsibus calens Hister,

    often trod, Mart. 7, 7, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > caleo

  • 16 celebro

    cĕlē̆bro, āvi, ātum, v. a. [id.].
    I.
    To go to a place or person in great numbers or often, to frequent, to fill (syn. frequento;

    class.): deūm delubra festis diebus,

    Lucr. 5, 1167:

    viam,

    Cic. Cael. 14, 34; id. Sest. 63, 131:

    domum alicujus,

    id. Mur. 34, 70:

    atria,

    Ov. M. 1, 172:

    silvas,

    id. ib. 10, 703:

    tecta,

    id. ib. 4, 444:

    forum,

    id. ib. 4, 144; cf.:

    forum maxime celebratum,

    Sall. J. 47, 1:

    Penates, i. e. domum redire,

    Tib. 1, 3, 33:

    me magistrum,

    id. 1, 4, 75.—
    b.
    Of a desired action (cf. celeber, B.), to do something frequently or in multitudes, to practise, engage in, say, use, employ, repeat, = frequento, etc.:

    intro abite atque haec cito celebrate,

    i. e. in company, all together, Plaut. Ps. 1, 2, 36:

    ad eas artes, quibus a pueris dediti fuimus, celebrandas inter nosque recolendas,

    Cic. de Or. 1, 1, 2:

    cognitionem exercitationemque,

    id. ib. 3, 28, 110:

    genus divinationis,

    id. Div. 1, 2, 3; cf.:

    celebratum genus mortis,

    a kind of death suffered by many, Tac. H. 2, 49 fin.:

    necessitatem,

    Cic. de Or. 3, 38, 155:

    jurisdictionem,

    Liv. 6, 32, 1:

    popularem potestatem,

    id. 2, 42, 6:

    iambum,

    Quint. 10, 1, 96:

    seria ac jocos cum aliquo,

    Liv. 1, 4, 9.—
    c.
    Aliquid aliquā re, to fill up with something:

    contiones suas convicio cantorum,

    Cic. Sest. 55, 118:

    ripas carmine,

    Ov. M. 2, 252 (cf.:

    concelebrant ripas,

    Lucr. 2, 345):

    cujus litteris, famā, nuntiis celebrantur aures cottidie meae,

    i. e. are filled, full, Cic. Prov. Cons. 9, 22.— Poet.: juvenes multo sermone, to talk much with [p. 309] them, Tib. 1, 6, 17.—
    II.
    Meton.
    A.
    To go in great numbers to a celebration; hence, in gen., to celebrate, solemnize, keep a festival:

    festos dies,

    Cic. Arch. 6, 13; cf.:

    is (dies) festus celebratusque per omnem Africam,

    Sall. J. 66, 2; Cic. Pis. 22, 51; id. Cat. 3, 10, 23; Liv. 10, 37, 12; Tac. A. 15, 53; Suet. Aug. 75; id. Tib. 65 init.; Hor. S. 2, 2, 61; Ov. M. 4, 4:

    convivium omnium sermone laetitiāque,

    Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66; Liv. 40, 14, 2; Tac. A. 4, 59; cf.

    coetum,

    Verg. A. 1, 735:

    conjugia,

    id. ib. 7, 555; cf.

    nuptias,

    Liv. 36, 11, 2; cf.:

    solemnia nuptiarum,

    Tac. A. 11, 26 fin.:

    officium nuptiarum,

    Suet. Claud. 26; and poet.:

    taedas jugales Thetidis,

    Cat. 64, 302:

    annua sacra,

    Verg. A. 8, 173; cf. id. ib. 5, 598 and 603: funus, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 49, 117; cf.

    exsequias,

    Liv. 25, 17, 5; 37, 22, 2:

    diem natalem Vitellii,

    Tac. H. 2, 95; Lact. 1, 20, 6; Plin. Ep. 10, 102 (103):

    natales,

    id. ib. 6, 30, 1; Tac. A. 6, 18; and absol.:

    totā celebrante Siciliā sepultus est,

    Nep. Timol. 5 fin.
    B.
    To honor, praise, celebrate the praises of a person or thing, to celebrate in song (syn.:

    colere, laudare, illustrare): laus, quae non poetarum carminibus, non annalium monumentis celebratur,

    Cic. Rab. Post. 16, 43; cf. id. Planc. 39, 93:

    vestrum egressum ornando atque celebrando,

    id. Pis. 13, 31:

    fortuna res cunctas ex libidine magis quam ex vero celebrat obscuratque,

    Sall. C. 8, 1:

    talia carminibus,

    Verg. A. 8, 303:

    nomen alicujus scriptis,

    Cic. Fam. 5, 12, 1:

    facta pro maxumis,

    Sall. C. 8, 3:

    domestica facta,

    Hor. A. P. 287: se remque publicam haec faciundo, to make renowned, Sall J. 85, 36: Mari virtutem in majus ( = epi to meizon kosmein), id. ib. 73, 5:

    augereque aliquem,

    id. ib. 86, 3: honores alicujus, celebrate one ' s honor, Verg. A. 12, 840:

    memoriam,

    Tac. H. 1, 78:

    victoriam ingenti fama,

    id. Agr. 39 al.:

    virum aut heroa lyrā, etc.,

    Hor. C. 1, 12, 2:

    sepulcrum hominum conventu et epulis,

    Cic. Fl. 38, 95:

    memoriam nominis epulis,

    id. Fin. 2, 31, 103:

    litora ludis,

    Verg. A. 3, 280:

    sententiam magno assensu,

    Tac. A. 15, 22:

    mortem funere censorio,

    id. ib. 6, 27:

    aliquem admiratione,

    id. H. 2, 71:

    obsequio,

    id. A. 16, 33:

    funere publico,

    id. ib. 6, 11 fin.
    C.
    Without the access. idea of extolling, in gen., to make something known, to publish abroad, proclaim:

    quibus in locis factum esse consulem Murenam nuntii litteraeque celebrassent,

    Cic. Mur. 41, 89:

    quod vocibus maledictisque celebratum est,

    id. Cael. 3, 6:

    quā re celebratā,

    id. Div. 1, 17, 31.— cĕlĕbrā-tus, a, um, P. a.
    I.
    (Acc. to I. a.) Frequented, much visited:

    forum rerum venalium totius regni maxime celebratum,

    Sall. J. 47, 1.—
    B.
    (Acc. to I. b.) Customary, usual, frequent:

    tritum atque celebratum,

    Cic. Fl. 27, 65:

    celebratum est usque in proverbium,

    Quint. 1, 10, 21:

    schemata,

    id. 9, 2, 92:

    usus anuli celebratior,

    Plin. 33, 1, 6, § 28:

    verbum celebratius,

    Gell. 17, 2, 25 (cf. id. 17, 2, 25, § 17: verbum crebrius, and id. 17, 2, 25, § 18: verbum creberrimum).—
    II.
    (Acc. to II. A.) Solemn, festive, brilliant:

    dies celebratior,

    Ov. M. 7, 430:

    supplicatio celebratior,

    Liv. 3, 63, 5.—
    B.
    (Acc. to II. B.) Known, celebrated, famous:

    loci famā celebrati,

    Tac. A. 2, 54:

    quo Actiacae victoriae memoria celebratior in posterum esset,

    Suet. Aug. 18.— Adv., v. celebriter.

    Lewis & Short latin dictionary > celebro

  • 17 perfrequens

    per-frĕquens, entis, adj., very crowded, much frequented:

    emporium,

    Liv. 41, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > perfrequens

  • 18 solarium

    1.
    sōlārĭum, ii, n. [id.].
    I.
    (Sc. horologium, which is expressed in Plin. 7, 60, 60, § 213.) A sundial:

    solarium dictum id, in quo horae in sole inspiciebantur, etc.,

    Varr. L. L. 6, § 4 Müll.: ut illum Di perdant, primus qui horas repperit, Quique adeo primus statuit hic solarium, Plaut. Fragm. ap. Gell. 3, 3, 5; cf. Becker, Gallus, 2, p. 301 sq. (2d ed.): venter erat solarium, Aquil. ib. 3, 3, 4.—
    B.
    Transf.
    1.
    Ad solarium, a much-frequented place in the Forum where the sundial stood, Cic. Quint. 18, 59; Auct. Her. 4, 10, 14.—
    2.
    A clock in gen. (even a water-clock):

    cum solarium aut descriptum aut ex aquā contemplere,

    Cic. N. D. 2, 34, 87; cf. Censor. de Die Nat. 23 fin.
    II.
    A part of the house exposed to the sun, a flat house-top, a terrace, balcony, or the like, Plaut. Mil. 2, 3, 69; 2, 4, 25; Aug. ap. Macr. S. 2, 4; Suet. Ner. 16; id. Claud. 10; Pall. Mai, 11, 1; Vulg. 2 Reg. 16, 22; id. Jos. 2, 6; Dig. 8, 2, 17; Inscr. Orell. 3303; 4240; Isid. Orig. 15, 3 al.; cf.

    Becker, Gallus, 2, p. 200 sq. (2d ed.).—Also on sepulchral monuments,

    Inscr. Orell. 4536.
    2.
    sŏlārium, ii (sc. vectigal), n. [solum], a ground-rent, Dig. 43, 8, 2, § 17; 7, 1, 7, § 2; 13, 7, 17; 30, 1, 39, § 5; Inscr. Orell. 39; cf. Becker, Antiq. 3, 2, p. 121, n. 614.

    Lewis & Short latin dictionary > solarium

  • 19 tero

    tĕro, trīvi, trītum, 3 ( perf. terii, acc. to Charis. p. 220 P.; perf. sync. tristi, Cat. 66, 30), v. a. [root ter; Gr. teirô, truô, tribô, to rub; cf. Lat. tribulare, triticum; akin to terên, tender, Lat. teres], to rub, rub to pieces; to bruise, grind, bray, triturate (syn.: frico, tundo, pinso).
    I.
    Lit. (mostly poet. and in post-Aug. prose).
    A.
    In gen.: num me illuc ducis, ubi lapis lapidem terit? (i. e. into a mill), Plaut. As. 1, 1, 16:

    lacrimulam oculos terendo vix vi exprimere,

    Ter. Eun. 1, 1, 23:

    teritur lignum ligno ignemque concipit attritu,

    Plin. 16, 40, 77. § 208: sed nihil hederā praestantius quae [p. 1860] teritur, lauro quae terat, id. ib.:

    aliquid in mortario,

    id. 34, 10, 22, § 104:

    aliquid in farinam,

    id. 34, 18, 50, § 170:

    bacam trapetis,

    Verg. G. 2, 519:

    unguibus herbas,

    Ov. M. 9, 655:

    dentes in stipite,

    id. ib. 8, 369:

    lumina manu,

    Cat. 66, 30:

    sucina trita redolent,

    Mart. 3, 64, 5:

    piper,

    Petr. 74:

    Appia trita rotis,

    Ov. P. 2, 7, 44:

    cibum in ventre,

    i. e. to digest, Cels. 1 praef. med. — Poet.: labellum calamo, i. e. to rub one ' s lip (in playing), Verg. E. 2, 34:

    calcemque terit jam calce Diores,

    treads upon, id. A. 5, 324:

    crystalla labris,

    Mart. 9, 23, 7.—
    B.
    In partic.
    1.
    To rub grain from the ears by treading, to tread out, thresh:

    frumentum,

    Varr. R. R. 1, 13, 5:

    milia frumenti tua triverit area centum,

    Hor. S. 1, 1, 45:

    area dum messes teret,

    Tib. 1, 5, 22:

    teret area culmos,

    Verg. G. 1, 192; cf.:

    ut patria careo, bis frugibus area trita est,

    i. e. it has twice been harvest-time, Ov. Tr. 4, 6, 19.—
    2.
    To cleanse or beautify by rubbing, to smooth, furbish, burnish, polish, sharpen (syn.:

    polio, acuo): oculos,

    Plaut. Poen. 1, 2, 103:

    crura mordaci pumice,

    Ov. A. A. 1, 506:

    hinc radios trivere rotis,

    smoothed, turned, Verg. G. 2, 444:

    vitrum torno,

    Plin. 36, 26, 66, § 193:

    catillum manibus,

    Hor. S. 1, 3, 90:

    tritus cimice lectus,

    Mart. 11, 33, 1.—
    3.
    To lessen by rubbing, to rub away; to wear away by use, wear out:

    (navem) ligneam, saepe tritam,

    Plaut. Men. 2, 3, 52:

    hoc (tempus) rigidas silices, hoc adamanta terit,

    Ov. Tr. 4, 6. 14:

    ferrum,

    to dull, id. M. 12, 167:

    mucronem rubigine silicem liquore,

    Prop. 2, 25 (3, 20), 15:

    trita labore colla,

    Ov. M. 15, 124:

    trita subucula,

    Hor. Ep. 1, 1, 96:

    trita vestis,

    id. ib. 1, 19, 38:

    librum,

    i. e. to read often, Mart. 8, 3, 4; 11, 3, 4; cf.:

    quid haberet, Quod legeret tereretque viritim publicus usus?

    Hor. Ep. 2, 1, 92:

    pocula labris patrum trita,

    Mart. 11, 12, 3: ut illum di terant, qui primum olitor caepam protulit, crush, annihilate, Naev. ap. Prisc. p. 681 P.—
    4.
    Of persons, pass., to be employed in. occupied with:

    nos qui in foro verisque litibus terimur,

    Plin. Ep. 2, 3, 5:

    litibus,

    id. ib. 10, 12, 3.—
    5.
    To tread often, to visit, frequent a way or place (cf.:

    calco, calcito): angustum formica terens iter,

    Verg. G. 1, 380:

    iter propositum,

    Prop. 2, 30 (3, 28), 14:

    Appiam mannis,

    Hor. Epod. 4, 14:

    viam,

    Ov. A. A. 1, 52; Lucr. 1, 927:

    via trita pede,

    Tib. 4, 13, 10:

    ambulator porticum terit,

    Mart. 2, 11, 2:

    limina,

    id. 10, 10, 2:

    mea nocturnis trita fenestra dolis,

    Prop. 4 (5), 7, 16:

    nec jam clarissimorum virorum receptacula habitatore servo teruntur,

    Plin. Pan. 50, 3: flavaeque terens querceta Maricae Liris, Claud. Cons. Prob. et Olybr 259. —
    6.
    In mal. part.:

    Bojus est, Bojam terit,

    Plaut. Capt. 4, 2, 108; so Prop. 3, 11 (4. 10), 30; Petr. 87. —
    II.
    Trop. (freq. in good prose).
    A.
    To wear away, use up, i. e. to pass, spend time; usu. to waste, spend in dissipation, etc. (syn.:

    absumo, consumo): teritur dies,

    Plaut. Truc. 5, 20:

    diem sermone terere segnities merast,

    id. Trin. 3, 3, 67:

    naves diem trivere,

    Liv. 37, 27, 8:

    tempus in convivio luxuque,

    id. 1, 57, 9:

    tempus ibi in secreto,

    id. 26, 19, 5:

    omnem aetatem in his discendis rebus,

    Cic. de Or. 3, 31, 123:

    teretur interea tempus,

    id. Phil. 5, 11, 30:

    jam alteram aetatem bellis civilibus,

    Hor. Epod. 16, 1:

    omne aevum ferro,

    Verg. A. 9, 609:

    spe otia,

    id. ib. 4, 271:

    otium conviviis comissationibusque inter se,

    Liv. 1, 57, 5. —
    B.
    To expend, employ (late Lat.):

    qui operam teri frustra,

    Amm. 27, 12, 12. —
    C.
    To exert greatly, exhaust:

    ne in opere longinquo sese tererent, Liv 6, 8, 10: ut in armis terant plebem,

    id. 6, 27, 7.—
    D.
    Of language, to wear out by use, i. e. to render common, commonplace, or trite (in verb finit. very rare, but freq. as a P. a.):

    jam hoc verbum satis hesterno sermone trivimus,

    Cic. Ac. 2, 6, 18:

    quae (nomina) nunc consuetudo diurna trivit,

    id. Fin. 3, 4, 15.—
    * E.
    To tread under foot, i. e. to injure, violate a thing:

    jurata deorum majestas teritur,

    Claud. in Rufin. 1, 228. — Hence, P. a.: trītus, a, um.
    A.
    Prop. of a road or way, oft-trodden, beaten, frequented, common:

    iter,

    Cic. Phil. 1, 3, 7:

    via,

    id. Brut. 81, 281:

    quadrijugi spatium,

    Ov. M. 2, 167. — Sup.:

    tritissima quaeque via,

    Sen. Vit. Beat. 1, 2. —
    B.
    Fig.
    1.
    Practised, expert:

    tritas aures habere,

    Cic. Fam. 9, 16, 4; so id. Brut. 32, 124.— Comp.:

    tritiores manūs ad aedificandum perficere,

    Vitr. 2, 1, 6. —
    2.
    Of language, used often or much, familiar, common, commonplace, trite:

    quid in Graeco sermone tam tritum atque celebratum est, quam, etc.,

    Cic. Fl. 27, 65:

    nomen minus tritum sermone nostro,

    id. Rep. 2, 29, 52:

    ex quo illud: summum jus summā injuriā factum est jam tritum sermone proverbium,

    id. Off. 1, 10, 33.— Comp.:

    faciamus tractando usitatius hoc verbum ac tritius,

    Cic. Ac. 1, 7, 27:

    compedes, quas induere aureas mos tritior vetat,

    Plin. 33, 12, 54, § 152.

    Lewis & Short latin dictionary > tero

См. также в других словарях:

  • Frequented — Frequent Fre*quent , v. t. [imp. & p. p. {Frequented}; p. pr. & vb. n. {Frequenting}.] [L. frequentare: cf. F. fr[ e]quenter. See {Frequent}, a.] 1. To visit often; to resort to often or habitually; as, to frequent a tavern. [1913 Webster] He… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • frequented — un·frequented; …   English syllables

  • frequented — adj. visited often fre·quent || frɪːkwÉ™nt v. visit frequently, patronize, go regularly to (a certain place) adj. happening often; regular; common, usual …   English contemporary dictionary

  • frequented — …   Useful english dictionary

  • well-frequented — adj. * * * …   Universalium

  • well-frequented — adj …   Useful english dictionary

  • Kunnamkulam — Infobox Indian Jurisdiction native name = Kunnamkulam | type = city | latd = 10.65 | longd = 76.08 locator position = right | state name = Kerala district = Thrissur leader title = leader name = altitude = 57 population as of = 2001 population… …   Wikipedia

  • List of public houses in the United Kingdom — This is an incomplete list, which may never be able to satisfy particular standards for completeness. You can help by expanding it with reliably sourced entries. The following is a list of public houses in the United Kingdom. Contents 1 England 1 …   Wikipedia

  • Pilgrimages — • Journeys made to some place with the purpose of venerating it, or in order to ask there for supernatural aid, or to discharge some religious obligation. Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Pilgrimages     Pilgrimages …   Catholic encyclopedia

  • Lufti Bin Swei Lagha — is a citizen of Tunisia held in extrajudicial detention in the United States Guantanamo Bay detainment camps, in Cuba. [http://www.defenselink.mil/news/May2006/d20060515%20List.pdf list of prisoners (.pdf)] , US Department of Defense , May 15… …   Wikipedia

  • Sportsmen's Lodge — The Sportsmen s Lodge is a hotel located on Ventura Boulevard in Studio City, Los Angeles, California. Operating under various names (including Hollywood Trout Farms ) since the 1880s, the Sportsmen s Lodge is a San Fernando Valley landmark and… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»